Drie Dagen Vis

Gerrie en Dick zijn vader en zoon. Stugge mannen die aan hun gevoelens weinig woorden vuilmaken. Bij Gerrie uit zich dat in afgemeten zinnen en dooddoeners, terwijl Dick een meester is in het verbaal om de hete brij heen draaien. Wanneer Gerrie, die het grootste deel van het jaar in de Algarve woont, voor drie dagen terugkeert naar Rotterdam voor medische check ups en familiebezoek, hobbelt Dick wat sikkeneurig achter pa aan. Ondertussen gaat de meewandelende kijker zich almaar meer hechten aan dit tragikomische duo.


Drie dagen vis moet het niet hebben van een complexe plot. Het drama zit in alledaagse gebeurtenissen en subtiele wrijvingen tussen vader en zoon. En in Gerries mededeling dat hij permanent in Portugal wil gaan wonen. Beter voor zijn door COPD aangetaste longen, oppert hij bij de huisarts. Volgens haar maakt het nauwelijks verschil. 'Maar als u verder geen binding heeft...,' voegt zij eraan toe. Gerrie mag die binding niet voelen of aan zichzelf durven toegeven, Dick heeft het er maar moeilijk mee.


Regisseur Peter Hoogendoorn deed met acteurs Ton Kas als pa en Guido Pollemans als zoon een gouden greep. Op het filmfestival van Karlovy Vary mochten de twee de prijs voor beste acteur delen. Drie dagen vis is pas Hoogedoorns tweede speelfilm, maar met zijn schijnbaar losse regie verricht hij wonderen. Daarbij sluiten de zwart-witfotografie en een ontspannen, jazzy soundtrack wonderwel aan bij een verhaal dat onthaast en tijdloos aanvoelt. En die titel? Ontleend aan het gezegde 'Bezoek en vis blijven drie dagen fris'. De betekenis mag duidelijk zijn.


Scenario: Peter Hoogendoorn