Le Royaume

In de openingsscène van Le royaume zien we de 15-jarige Lesia met opeengeklemde lippen een zojuist geschoten wild zwijn uitbenen, terwijl een stel volwassen mannen goedkeurend toekijkt. De scène heeft alles van een initiatieritueel, dat weinig goeds belooft voor het vervolg van de film. We bevinden ons op Corsica, ergens in de jaren 90, en Lesia is niet zomaar een puber, maar de dochter van plaatselijke maffiabaas Pierre-Paul. Een meisje dat onherroepelijk wordt meegezogen in het bestaan van haar vader, waarin geweld aan de orde van de dag is.


Wanneer Lesia aan het begin van de film op het onderduikadres van haar vader wordt ondergebracht, is dat niets minder dan de volgende stap in de boven beschreven initiatierite. Is ze eerst nog de opstandige en verveelde puber die verlangt naar haar vriendje, langzaam maar zeker raakt ze doordrongen van het permanente gevaar waarin zij en haar vader verkeren. Dat besef maakt de band tussen de twee alleen maar sterker. Zonder de criminele activiteiten van Pierre-Paul te bagatelliseren, focust regisseur Julien Colonna op die liefdevolle vader-dochterrelatie.


Colonna besteedde maanden aan de casting en moest zijn producenten ervan overtuigen dat de aanwezigheid van een steracteur afbreuk zou doen aan het alledaagse realisme dat hij nastreefde. Het resultaat is een onconventioneel misdaaddrama, zonder glamour, zonder geweld om het geweld, gedragen door twee hoofdrolspelers van wie nauwelijks is voor te stellen dat ze niet eerder acteerden. Vooral de 22-jarige Ghjuvanna Benedetti, die als Lesia de uitstraling van een jonge Nastassja Kinski bezit, maakt met de film een droomdebuut.


Scenario: Julien Colonna, Jeanne Herry